Ο βυθός

 

 Η ιδέα του δασκάλου ήταν να φτιάξουμε ένα βυθό στην 3η ενότητα των μαθημάτων. Το χρονικό περιθώριο που είχαμε για τη δημιουργία του έργου ήταν πολύ λίγο, για τόσο μεγάλο πίνακα πόσο μάλλον να βρώ και το τι θα ήθελα να ζωγραφίσω. Ψάχνοντας στο διαδίκτυο για βυθούς και σε διάφορα σαιτ τελικά κατέληξα να φτιάξω και όπως βγει, το βυθό που είχω δει και φωτογραφίσει στον Αγιο Ισίδωρο. Είναι ένας βράχος, πάγκο τον λέμε και το καλοκαίρι βάζουμε τις μάσκες με τον Γιάννη και παίρνουμε την υποβρύχια φωτογραφική και φωτογραφίζουμε. Μπορεί να μην είναι τόσο όμορφο το αποτέλεσμα της φωτογραφίας, ούτε και του πίνακα βέβαια αλλά δεν παύει να είναι μέρος της ζωής μας η συγκεκριμένη στιγμή. 

Στο πάγκο αυτό κολυμπούν καλόγριες, σπάροι και άλλα είδη ψαριών. Πάνω του είναι κολλημένοι αχινοί και έχει και λευκά λουλούδια πάνω στην πρασινάδα που τον καλύπτει. Γύρω από τον βράχο υπάρχει Ποσειδωνία, χόρτα που με τον κυματισμό κινούνται και αυτά.

Βάζο με λουλούδια δίπλα σε γυάλινα μπουκάλια

 

Ενα έργο που ζωγράφισα στα μαθήματα ζωγραφικής, που αποτυπώνει το συγκεκριμένο έκθεμα στην αίθουσα .

Κολάζ "το σπίτι που ονειρεύεται" ιδέα πάνω στο έργο του Μιχάλη Οικονόμου

 

Η ιδέα του κολάζ, μπήκε στη 2η περίοδο των μαθημάτων ζωγραφικής από τον δάσκαλο, στην ουσία περιγραφικά. Να κόβεις με το χέρι χαρτάκια από περιοδικά και με γλουτολίνη!! ή αραιή ξυλόκολλα ατλακόλ τα κολλάς πάνω σε επιφάνεια. Το πρώτο έργο που έφτιαξα δεν ξέρω και γω πόσα χαρτάκια κολλήθηκαν το ένα πάνω στο άλλο για να βγει κάτι. Αποτυχία το θεώρησα το ηλιοβασίλεμα στον Αγιο Ισίδωρο, δεν κατάφερα να μεταφέρω την ατμόσφαιρα την ώρα εκείνη, ίσως κάποια στιγμή το προσπαθήσω πάλι. Πήρα το περιοδικό σχεδία, το έκανα κομματάκια και το έβαλα σε διαφανή σακουλάκια κάθε απόχρωση ξεχωριστά για να μη ψάχνω τα χρώματα. Επειδή όμως είχα ένα σωρό χαρτάκια πια, είπα να ψάξω για άλλο έργο και μάλιστα κάτι που θα ήθελα να το ζωγραφίσω. έτσι βρήκα το έργο του Μιχάλη Οικονόμου "το σπίτι που ονειρεύεται". Αυτή τη φορά το κατάφερα με ευκολία μπορώ να πω και μάλιστα από μακριά φαίνεται σαν να είναι ζωγραφισμένο. 

Παλιό κεραμίδι - Κρινάκια της Παναγίας θέμα από Μινωικό ανάκτορο

 

Το πρώτο έργο πάνω σε παλιό κεραμίδι. Είναι ένα θέμα από το Μινωικό ανάκτορο που μ άρεσε γιατί είναι πιο παλιό και απ το κεραμίδι. Ενα μικρό μέρος της εικόνας  είναι αυτό που δείχνει πως τα κρινάκια αυτά βγαίνουν τον Αύγουστο πάνω σε πέτρες. Η συνοδεία των πουλιών που μάλλον είναι περιστέρια, γεμίζει την εικόνα. Ήτα πολύ καλός ο άγνωστος ζωγράφος στο στήσιμο θέματος.

Παλιό κεραμίδι - Το ψάθινο καπέλο θέμα του ζωγράφου Νίκου (Νικολάου) Λύτρα

 

 Πιο παλιά είχα μαζέψει παλιά κεραμίδια από ένα χάλασμα στο χωριό. Φέτος σκέφτηκα να τα περιποιηθώ, να τα καθαρίσω με συρματάκι και μετά να τα πλύνω καλά για να τα ζωγραφίσω. Σε πρώτη φάση ο Γιάννης άνοιξε τρύπες με τρυπάνι χωρίς να τα κόψει. Είναι βαριά και όπου μπούνε θέλουν να έχουν ένα καλό κρεμαστάρι. Έτσι πήρα και ειδικό σκοινί για να μπαίνει στις τρύπες. Ο τοίχος πρέπει πάντως να αντέχει βάρη!!

Το επόμενο βήμα είναι πως τα πέρασα με πλαστικό άσπρο για να μπορέσω να τα ζωγραφίσω χωρίς να σκοτεινιάζουν τα χρώματά τους. Έτσι όταν τελείωσε όλη αυτή η διαδικασία ξεκίνησα να βρίσκω θέματα. Σκέφτηκα ένα όμορφο καλοκαιρινό του Νίκου (Νικολάου) Γκύζη το ψάθινο καπέλο.

Η επιφάνεια είναι κοίλη και δεν είναι εύκολη η ζωγραφική εκεί.

 

Μοντιλιάνι η κοκκινομάλλα

 

 

Μια κολοκύθα πολύ όμορφη και τεράστια κάποια στιγμή  αγόρασα απ το δρόμο κοντά στον Πύργο, με έκανε να μπω σε πολλές σκέψεις.

Αρχικά να τη ζωγραφίσω με κάποια στολή απ τη Μυτιλήνη, μετά σκέφτηκα με κάποια κοπέλα απ το Μόναχο που φοράει ντιρλντ και κρατάει μπύρες, μετά τοπίο με Μυτιλήνη....

Κάποια στιγμή μου έρχεται ιδέα ότι αν φτιάξω ένα πρόσωπο αυτό πρέπει να έχει μακρύ λαιμό. Έτσι ήρθε η ιδέα για μια από τις ιδιαίτερες γυναίκες του Μοντιλιάνι με τον χαρακτηριστικό μακρύ λαιμό. Ψάχνοντας μου έκανε εντύπωση η κοκκινομάλλα και το αποτέλεσμα νομίζω έχει ενδιαφέρον.

 

Μηχανή Ελαιοτριβείου

 Στο μάθημα της ζωγραφικής στην αρχή της χρονιάς είχαμε για θέμα τις μηχανές.

Το καλοσκέφτηκα τι θα μπορούσα να κάνω και επέλεξα μια μηχανή ελαιοτριβείου. Αυτή την είδα στο χωριό Αγία Παρασκευή Λέσβου και ανήκει στο μουσείο της Πειραιώς που έχει θέμα τον κύκλο της ελιάς.

Σ ένα νησί όπως η Μυτιλήνη, που έχει για κύριο λόγο το λιομάζωμα και ότι υπάρχει γύρω από αυτό, καθαρίσματα, λιπάσματα, μάζεμα ελιάς, αποθήκευση, άλεσμα, αξίζει ένα αφιέρωμα στις μηχανές που χρησιμοποιήθηκαν πιο παλιές εποχές και βοήθησαν στη διαδικασία να βγαίνει το λάδι.

Η φωτογραφία που δούλεψα είναι δική μου απ την επίσκεψη εκεί αλλά αυτή τη φορά δεν έβαλα την παρουσία μου στο χώρο!!

Αφιέρωμα στο ποίημα Ιθάκη του Κωνσταντίνου Καβάφη

 

Τις ημέρες του Πάσχα κάναμε έκθεση στο πνευματικό Κέντρο του Δήμου Ηλιούπολης αφιερωμένη στο ποίημα Ιθάκη του Αλεξανδρινού ποιητή Καβάφη.

Η ιδέα είναι να πάω να κοιτάξω τις φωτογραφίες που έχω τραβήξει από το υπέροχο ταξίδι στην Αίγυπτο. έψαξα για τη καλύτερη που μπορούσα να βρω βάζοντας κάποια κριτήρια δικά μου. Έτσι σχεδόν βρήκα μια που ταίριαζε με αυτό που ήθελα να ζωγραφίσω. Επειδή όμως η γωνία της δεν μου άρεσε και τόσο, βρήκα μια αντίστοιχη στο διαδίκτυο που είχε ότι είχα σκεφτεί. Να βρίσκεται ο Νείλος που πάνω του ταξιδεύουν φελούκες και η έρημος.

Προτίμησα την δεύτερη φωτογραφία για να φανεί πως είναι το ποτάμι και από τις δυο όχθες και όχι η ιδέα της θάλασσας. απ το θαυμάσιο μπαλκόνι ένα ζευγάρι βλέπει να περνούν από μπροστά του φελούκες και στο βάθος διακρίνεται η Σαχάρα.

Δεντράκια για δώρα

 

Ήταν μια ιδέα της Ειρήνης να ξαναφτιάξω δενδράκια χωρίς κλαδιά και καρπούς για να χρησιμοποιούνται για όλες τις εποχές. Το σκέφτηκε πως θα είναι όμορφο δώρο για τις συναδέλφισές της. 

Η χρωματική απόδοση είναι σε πολύ παλ απόχρωση, για να μπορέσει να υποστηρίξει την ιδέα.

Εργαστηριο ζωγραφικης στην Ηλιουπολη

 

Θεμα απο το εργαστηριο ζωγραφικης πριν τη νεα τοποθετηση θεματων και καβαλετων. Χρειαζοταν να γινει η αναδιαταξη, χρονια τα ιδια εκθεματα λεγαν οι πιο παλιοι  

Με λαδι και σπατουλα σε καρτολινο.