Και μετά από τρία χρόνια παραμονής στο Μόναχο, πραγματοποιήθηκε η επιστροφή μου. Μαζί μου έφερα και διάφορα έργα που δημιούργησα στο Μόναχο άλλα έτοιμα, άλλα σχεδόν έτοιμα. Έχει περάσει και αρκετός καιρός από το καλοκαίρι, μέχρι να ανοίξω τα υπάρχοντά μου και να μπω και εγώ σε κάποιο ρυθμό . Είχα κάνει επίσκεψη στη Γλυπτοθήκη του Μονάχου και το συγκεκριμένο κύλικα τον είδα εκεί όπου με την πρώτη ματιά με συγκίνησε . Τον είχανε ακόμη φωτογραφία και στα εισιτήρια του μουσείου και ήταν σε περίοπτη θέση στο χώρο!
Άρχισα λοιπόν να το ψάχνω και αποφάσισα να το αποτυπώσω με ψηφίδες. Είχα όμως μια αστοχία στα υλικά όπως και στην "Αφροδίτη". Μέσα στη βαλίτσα μου είχα πάρει σοβά και όχι κόλλα πλακιδίων!! Έκανα μια βόλτα από το OBI (κάτι σαν το Praktiker) αλλά δεν βρήκα το υλικό που ήθελα. Έτσι όπως ήταν, το έβαλα σε μια καλή συσκευασία και τώρα με την επιστροφή μου το άνοιξα. Έξυσα όλο το σοβά του "Διόνυσου" και τον πέρασα με κόλλα πλακιδίων. Για αρκετές μέρες έψαχνα το χρώμα που θα του ζωγράφιζα, τελικά κατέληξα στο κεραμιδί. Δυστυχώς όμως ο σοβάς μάλλον απορρόφησε το χρώμα και το έβγαλε ανάμεσα στις ψηφίδες, γι αυτό και η κοκκινίλα ανάμεσά τους. Αυτό με στεναχώρησε πολύ, αλλά αποφάσισα να το ανεβάσω, ίσως φτιάξω ένα καινούργιο αυτή τη φορά με άλλο προσανατολισμό. Στο μυαλό μου πάντως είναι ότι επέστρεψα και εγώ και αυτός εκεί που ξεκινήσαμε. Αυτός, μέσα στη χαρά του έχει πάνω στο κατάρτι του το αμπελάκι, πίνει και κρασάκι μέσα από ένα κέρατο και έχει τη συνοδεία των δελφινιών. Κάπως έτσι και εγώ, ούτε με ενδιαφέρει η παλιοκατάσταση που μας έστησαν οι κυβερνώντες, ήρθα στα νερά μου....
