Φτιάχνουμε μια πάνινη κούκλα;

Η αγάπη μου για τις κούκλες βαστάει από τα παιδικά μου χρόνια. Διαβάζοντας τί δραστηριότητες μπορώ να παρακολουθήσω στο δήμο μας, βρήκα κάτι που μου ταιριάζει. Έτσι ξεκίνησα τα μαθήματα πάνινης κούκλας με δασκάλα την κα Νίνα Καρακώστα στο σύλλογο γυναικών της περιοχής μου. Είναι μια γλυκιά γυναίκα, με άποψη, που μας μαθαίνει ραπτική, πατρόν  και περνάμε όμορφα. Σκέφτηκα από ένα σημείο και μετά να φωτογραφίζω τα διάφορα στάδια, ώστε μην τα ξεχάσω κιόλας. Μπορεί και κάποιος να ενδιαφερθεί και να δει την εξέλιξη. Χρειαζόμαστε βελόνα, κλωστή άσπρη, ύφασμα άσπρο που να μην γλυστράει, ένα κουβάρι μαλλί για τα μαλλιά, υαλοβάμβακα για γέμισμα, διάφορα υφάσματα και αρκετό κέφι για την κατασκευή!

1ο μάθημα (2-2,5 ώρες)

 Δημιουργώ το πατρόν της κούκλας πάνω σε ένα χαρτόνι.
Βάζω το χαρτόνι πάνω σε άσπρο ύφασμα διπλό ή σε μαξιλαροθήκη!! και το περνώ γύρω γύρω με το μολύβι. Προσοχή ανάμεσα στα πόδια να υπάρχει μεγάλη καμπύλη. Μετά το κόβω αφήνοντας ένα περιθώριο μισού εκατοστού για να το ράψω. Στο μάθημα το ράψιμο γίνεται με ραφή χεριού, στο σπίτι χρησιμοποιώ τη ραπτομηχανή μου. Δεν τα πολυκαταφέρνω να κρατώ την βελόνα, μα τα πάντα είναι συνήθεια και μπορώ να πω ότι δεν μου είναι πια τόσο δύσκολο. Προσοχή αφήνω ένα άνοιγμα 2 εκατοστά κάτω από τη μασχάλη και γυρίζω το ύφασμα απ την άλλη μεριά. Έτσι είναι έτοιμη η κούκλα να γεμιστεί. Αν έχω ένα παλιό μαξιλάρι, μπορεί να χρησιμοποιήσω τον υαλοβάμβακα για γέμισμα της κούκλας. Τελειώνοντας ράβω προσεκτικά την τρύπα κάτω από την μασχάλη.

2ο μάθημα

 

Ώρα για τα μαλλιά, εδώ θα χρειαστούμε ένα κουβάρι μαλλί. Τελικά βρήκα ένα κίτρινο που το είχα από την προηγούμενη κατασκευή πήλινης κούκλας. Εχω και ένα χαρτόνι από το χαρτί τουαλέτας που το πατώ για να το διπλώσω. Περνώ από πάνω τη κίτρινη κλωστή σε δυο δόσεις να έχει η κούκλα πλούσιο μαλλί. Μετά παίρνω την κλωστή και τη βελόνα και ράβω από τη μια μεριά για να  στερεώσω τα μαλλιά. Κόβω την άλλη πλευρά και το χαρτόνι που ήταν διπλωμένο και τα μαλλιά της κούκλας είναι έτοιμα. Θέλουν μόνο ράψιμο πάνω στο κεφάλι της. 

Έχω μια έτοιμη κούκλα και τώρα πρέπει να την ντύσω. Κατ αρχή θα αποκτήσει βρακάκι πράγμα όχι και τόσο εύκολο. Η μικρό θα βγει ή μεγάλο. Η Ιωάννα χρησιμοποίησε ένα κομμάτι από παλιό δαντελένιο σουτιέν και βγήκε πολύ όμορφο. Μετά ακολουθεί η φουστίτσα, ένα ορθογώνιο είναι που αφήνω ένα εκατοστό στη μια μεριά για να βάλω το λάστιχο και φτιάχνω ένα στρίφωμα από την άλλη. Κάτι βγήκε.
Ακολούθησε η φούστα που ολοκληρώθηκε στο σπίτι, βάζοντας ένα λαστιχάκι για να την κρατήσει στη μέση της.

Στο σπίτι
Σκέφτηκα να βάψω την κούκλα μου με ακρυλικά χρώματα, μιας και μ αρέσει η ζωγραφική, γιατί να μην την κάνω πιο πειστική; Θέλω να δω την αντίδραση της Νίνας, όταν την εμφανίσω στο μάθημα. Ελπίζω να εκπλαγεί ευχάριστα. Δεν ξέρω πόσο παραδοσιακό είναι αυτό που έκανα...

4ο μάθημα
Η κυρία Νίνα είπε καλά σχόλια για το χρωματισμό των σωμάτων που έκανα. Έτσι χαρούμενη συνέχισα να φτιάχνω την μπλούζα της κοπέλας (δεξί κουκλάκι). Ψάχνοντας ανάμεσα σε υφάσματα που μας έφερε η δασκάλα μας, βρήκα και κάτι όμορφα κομμάτια που τα χρησιμοποίησα για την μπλούζα. Στην αρχή έφτιαξα ένα πατρόν για μπλούζα αλλά δεν έμπαιναν τα χέρια της κούκλας. Κρίμα είχα καταναλώσει αρκετή ώρα. Ξαναπροσπάθησα με άλλο κομμάτι ύφασμα και αυτή τη φορά κάνοντας και πρόβα!! τα κατάφερα!!

Στο τέλος του μαθήματος έδειξα το αποτέλεσμα και αποφασίσαμε πως καλό θα ήταν αν αποκτούσε μια ζώνη για να φαίνεται πολύ η κακογαζιά :).


 5ο μάθημα
Ολοκλήρωσα την μπλούζα, την ζωνη και έφτιαξα και παπουτσάκια. Της έχουν πέσει λίγο μεγάλα -συνέχεια της βγαίνουν- αλλά με μια ραφή θα της έρθουν όπως πρέπει.
 Σκέφτομαι να της βάλω και ένα καπελίνο, δυστυχώς το μαλλί της δεν είναι πλούσιο και το καπέλο θα βοηθήσει να φαίνεται πιο όμορφη. Η Ειρήνη λέει να της βάλω και λίγο χαμόγελο γιατί είναι πολύ σοβαρή, θα δω αν θα τα καταφέρω να πειράξω το στόμα της.


6ο μάθημα

όλη τη βδομάδα δεν βρήκα δυστυχώς ώρα να συνεχίσω το ντύσιμο των κουκλών μου, ίσως γιατί με ταλαιπωρούσε μια ίωση. Σήμερα λοιπόν συνέχισα την κούκλα μου που την βαπτίσαμε κιόλας  Κοκό Σανέλ λόγω της ενδυμασίας της. Έραψα τους φιόγκους στα παπούτσια της -δεν τράβηξα φωτο- και συνέχισα με το καπέλο της.

Η Μιμή είπε ότι δεν της άρεσαν τα ξανθά μαλλιά της κούκλας της, έτσι τα αντικατέστησε με ένα πράσινολαδί χρώμα που ήταν πιο όμορφο. Αυτά που βγήκαν από τη μια κούκλα προστέθησαν στη Κοκό και έτσι οι δυο τρίχες έγιναν πολλές. Το καπελάκι της ταίριασε καλά στα πλούσια πια μαλλιά της. Αποφασίσαμε να τις βάλουμε όλες μαζί παρέα και να τραβήξουμε και μια αναμνηστική φωτογραφία. Το αποτέλεσμα εκπληκτικό και για μας που φτιάχνουμε χωριστά την καθεμιά τους.    Όταν επίστρεψα στο σπίτι είχα πράγματι μια διάθεση να συνεχίσω τη ραπτική .
Ένα διαμαντάκι από τα παππούτσια της κόρης μου, στόλισε και τη ζώνη της. Ήδη είχα κόψει ένα επίσημο παντελόνι για το νεαρό της Κοκό,  που το συνέχισα. Έραψα και το πουκάμισο που ταιριάζει με το παντελόνι. Έτσι απέκτησε παρέα.

τώρα λείπει το παπιγιόν και το σακάκι. Ελπίζω να ασχοληθώ τις επόμενες μέρες. Έχω χαρεί πολύ με το αποτέλεσμα.

Μάθημα 7ο

Μετά το μάθημα είχα τόση όρεξη για συνέχιση, ώστε το βράδυ βράδυ είχα ετοιμάσει την Κοκό. Την βλέπετε στην πάνω φωτογραφία με τα πλούσια ξανθά μαλλιά της. Ο νεαρός απέκτησε ένα όμορφο παντελόνι και στη συνέχεια -μια άλλη ημέρα- ένα φράκο. Στο τέλος έφτιαξα και το παπιγιόν και είναι έτοιμος να τη συνοδέψει στο χορό!!!

απέκτησε και παπούτσια, ένα σακκουλάκι με ύφασμα γύρω από τα πόδια του και στη συνέχεια κόλλησα πάτους (από τις παντόφλες του Αντρέα) για να στηρίζεται. Ακολούθησε και ένα κομμωτήριο γιατί είχε πολύ μακρύ μαλλί.

8ο μάθημα
Θα είναι το τελευταίο μάθημα που θα κάνουμε πάνω στην παραδοσιακή πάνινη κούκλα. Από τη νέα χρονιά θα ασχοληθούμε και με κούκλα με τη χρήση του παπιέ μασέ.

Σκέψεις
Η επόμενη κούκλα που σκέφτομαι να κατασκευάσω, θα είναι μια χορεύτρια που έχει ήδη σχεδιαστεί σε μια μαξιλαροθήκη. Θέλουν μελέτη όμως τα πόδια της γιατί θα πρέπει να φτιαχτούν μακριά.

Για τις παραπάνω κούκλες, δεν αγοράστηκε κάτι από υλικά. Η πάνινη κούκλα φτιαχνόταν με υλικά που περίσσευαν από τα ρούχα της νοικοκυράς. Η ιδέα είναι να κρατάμε χρήσιμα πανάκια πχ από τζιν, βαμβακερά  μπλουζάκια και ότι μας κάνει εντύπωση γιατί μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε κάποια κατασκευή μας. Δύσκολο πάντως για τις μέρες μας, που πετάμε πολλά ρούχα.
Τα υφάσματα που χρησιμοποίησα είναι  απ ότι είχα στο σπίτι από πανάκια καθώς και από μια τσάντα με διάφορα κομμάτια ύφασμα που μας έφερε η δασκάλα. Εκεί βρήκα και τα σατέν και βγήκε η ιδέα για το φόρεμα της Κοκό. Ο νεαρός ήταν στην αρχή να γίνει "ταρζάν" αλλά στην πορεία είπα να ταιριάξουν σαν ζευγάρι και ντύθηκε και ο ίδιος τόσο κομψά όσο και η ντάμα του.


Από τα διαμαντάκια του ιντερνετ :http://www.dollchamber.com/?page_id=8&lang=en 
όλη η διαδικασία σε βίντεο και δώρο πατρόν.

Σαπφώ, άγαλμα στην Ερεσό

Κάθε χρόνο επισκέπτομαι για ένα διήμερο την Ερεσό, είναι ένα παραλιακό μέρος που βρίσκεται στη Μυτιλήνη. Το έχω σαν τάμα να πηγαίνω εκεί όταν κοντεύουν να τελειώσουν οι διακοπές μου στο νησί. Σα να θέλω να κρατήσω για ανάμνηση τις ομορφότερες εικόνες του καλοκαιριού. Είναι πράγματι ένας όμορφος τόπος με τεράστια αμμουδιά, καθαρή θάλασσα και ένα σωρό μαγαζιά κρεμασμένα σε ξύλινους πασάλους πάνω από το κύμα. Ένας τεράστιος βράχος που φωτίζεται το βράδυ στη μέση της θάλασσας συμπληρώνει τη μοναδικότητα του τοπίου.

Πριν δυο χρόνια λοιπόν συνέχισα τη βόλτα μου και πέρα από τα μαγαζιά, και ανακάλυψα ένα λιμανάκι. Εκεί λοιπόν βρήκα το παραπάνω άγαλμα φτιαγμένο σε ένα συμπόσιο γλυπτών που έγινε πριν λίγο καιρό εκεί. Όλα τα αγάλματα του συμποσίου, βρίσκονται τοποθετημένα στο λιμανάκι και κοιτάζουν τη θάλασσα.
 Τη Σαπφώ τη θεώρησα μοναδική και το άλλο πρωί κατέβηκα για πρωινή φωτογράφιση. Έδειχνε πιο όμορφη το πρωί, καθώς η θάλασσα την έκοβε σε δυο μέρη. Θεωρώ ότι είναι άγαλμα ιδιαίτερο σε ομορφιά, τοποθετημένο στο πιο σωστό σημείο ώστε να φαίνεται από μακριά, ακόμη και απ το λιμανάκι που τη φιλοξενεί.
 Αποφάσισα να τη  ζωγραφίσω με την πρώτη ευκαιρία. Αυτές τις μέρες λοιπόν των διακοπών και παρ ότι η κατάσταση δεν βοηθάει πολύ στην ηρεμία, αφιέρωσα αρκετές ώρες και τα κατάφερα να την βάλω σε καμβά.  Στην αρχή έφτιαξα 3 προσχέδια με μολύβι. Είναι πιο βολικό όταν ξεκινώ έτσι για να βγαίνει το σχέδιο πάνω στον καμβά πιο εύκολα. Βρήκα και  άλλες φωτογραφίες στο διαδίκτυο και άρχισα να εργάζομαι πάνω σε μια από αυτές. Βασικά δεν μου άρεσε το τόσο μπλε στον ουρανό, αλλά η φωτογραφία μου ήταν πρωινή. Το απόγευμα θα είναι πιο πολλά τα χρώματα λόγω της δύσης. Τελικά αποφάσισα να εργαστώ πάνω στη δική μου φωτογραφία, βάζοντας ένα ελαφρύ ροζ αριστερά για να ελαφρύνει λίγο το γαλάζιο του ουρανού. Έχω βάλει στην αμμουδιά και τα κρινάκια της θάλασσας που φυτρώνουν λίγο παραπάνω.

Φαντάζομαι  θα αρέσει το θέμα και στο νέο ζευγάρι που θα  χαρίσω το έργο μου. Ελπίζω να το χαρούν σε κάποιο τοίχο στο εξοχικό τους.
Λάδι σε καμβά 40χ50

Βιβλία

Από τα μαθήματα ζωγραφικής που παρακολούθησα το χειμώνα, το παρακάτω θέμα τελικά δεν κατάφερα να το ολοκληρώσω. Είχε μείνει το σχέδιο πάνω στον καμβά με τα ζωγραφισμένα βιβλία, σε μια άκρη. Έτσι δεν μπόρεσα να το έχω και στην έκθεση που κάναμε. Το είχα όμως τραβήξει φωτογραφία αλλά από άλλη γωνία.Έτσι μπόρεσα να το ξαναδουλέψω.

Αυτές τις μέρες των διακοπών σκέφτηκα λοιπόν να του άλλαξω τα χρώματα και έβαλα και τις εικόνες πάνω στο μεγάλο βιβλίο. Στο τέλος μου φάνηκε αρκετά συμπαθητικό, γιατί απέκτησε όμορφα ζεστά χρώματα.
Λάδι σε καμβά 30χ40

έκθεση ζωγραφικής

Από την ομαδική έκθεση ζωγραφικής στο πρώην δημαρχείο Δροσιάς 7/6/2015.  Ολη η ομάδα ποζάρει χαρούμενη για μια αναμνηστική φωτογραφία.

Εγώ δίπλα στα έργα μου.  Είχα και άλλα σε άλλο σημείο της αίθουσας αλλά δεν βγήκα δίπλα τους. Βγήκα τα παιδιά μου. Έτσι έμεινε ο κλόουν θλιμένος, αλλά έτσι και αλλιώς κρύβει το παράπονο μέσα του.
Πάντως θα ήθελα να έλεγαν όσοι βλέπανε το έργο "ποιοί είναι αυτοί δίπλα στις παπαρούνες;"


Ευτυχώς που κάποιοι φίλοι τράβηξαν φωτογραφίες και έτσι απέκτησα και άλλες από εκείνη τη βραδιά. Στο κέντρο ο θλιμένος κλόουν μαζί  με ένα σχέδιο με μολύβι που έκανα τα πρώτα μαθήματα. Ευκαιρία να φανούν και διάφοροι κλόουν που ζωγραφίστηκαν μαζί!!

 Και μια φωτογραφία με την ομάδα να ποζάρει χαρούμενη. Χρονολογικά κάπου στις Απόκρηες.

Ομαδική έκθεση έργων

Σας περιμένουμε στο Δημαρχείο της Δροσιάς για να θαυμάσετε τα έργα της ομάδας μας.
Η αφίσα και η πρόσκληση είναι φιλοτεχνημένες από τον Σπύρο τον συμμαθητή μου. Εξαιρετική δουλειά.

Μαργαρίτα

 Συνεχίζω τη δημιουργία έργων στη διάρκεια των μαθημάτων ζωγραφικής με το θέμα της μαργαρίτας. Η δασκάλα μου η Κατερίνα, μου έστειλε την παρακάτω φωτογραφία με την πανέμορφη μαργαρίτα. Ακόμη δεν είχα τελειώσει τις παπαρούνες αλλά την τύπωσα για να τη βλέπω. Δεν υπολόγισα όμως τη δυσκολία που θα είχα με το τόσο άσπρο χρώμα της. Ίσως δεν με βοηθάει και η εκτύπωση στο χαρτί. Αρχίζω να καταλήγω πως η μελέτη και η όλη διαδικασία κατά τη διάρκεια της ζωγραφικής, είναι καλύτερη αν τη βλέπω στην οθόνη του υπολογιστή!! Μπορώ και να ζουμάρω σε κάποια σημεία και αυτό με διευκολύνει αρκετά.

Την προσπάθησα πάντως από το χαρτί αυτό, για 3 μαθήματα. Το αποτέλεσμα δεν με ενθουσίασε καθόλου. Μια ιδέα όμως της δασκάλας τελειώνοντας το μάθημα, με βοήθησε στο να την τελειώσω . Ο Παναγιώτης, συμμαθητής μου την ολοκλήρωσε και μάλιστα με επιτυχία. "Δεν την τραβάς μια φωτογραφία για να τη βλέπεις  και να γίνει σαν του Παναγιώτη!" είπε η Κατερίνα. Έτσι λοιπόν με τη βοήθεια κινητού και μετά μεταφορά στον υπολογιστή, άρχισε να φαίνεται η μαργαρίτα μου.

Ελπίζω να αρέσει και σε όσους την δουν. Όλα τα έργα μας -σαν ομάδα ζωγραφικής- θα εκτεθούν στις 7 Ι ουνίου στην αίθουσα του δημαρχείου Δροσιάς στις 7 η ώρα. Όσοι πιστοί προσέλθετε.
Λάδι 50Χ40

Παπαρούνες

Ένα όμορφο έργο που δούλεψα σε αρκετά μαθήματα είναι το παραπάνω. Η δασκάλα μας η Κατερίνα μας έστειλε ηλεκτρονικά να διαλέξουμε τις παπαρούνες ή την παπαρούνα που θα θέλαμε να ζωγραφίσουμε για το επόμενο μάθημα
Δείχνω τις φωτογραφίες στην Ειρήνη και αποφασίζουμε πως θα προτιμούσαμε αυτές με τον ιδιαίτερο φωτισμό στο πίσω μέρος. Ήθελε αρκετή δουλειά για να εμφανιστεί αυτός ο φωτισμός, ακόμη και το πινέλο να πιέζω κάθετα για να μπορέσει να βγει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Νέα λοιπόν τεχνική που αναδεικνυει αυτό το φωτεινό περιβάλλον. Μετά ακολούθησαν τα στάχυα που βέβαια ξαναδουλεύτηκαν στο τέλος. Οι παπαρούνες που εμφανίζονται δεν με παίδεψαν και τόσο γιατί το δούλεψα ελεύθερα το θέμα και όχι όπως ακριβώς στη φωτογραφία. Κάποια στιγμή είχα ξεχάσει να φτιάξω τη μια από τις μεγάλες παπαρούνες.  Με μια ματιά της Κατερίνας προστέθηκε και αυτή για να ισορροπήσει το θέμα.
Λάδι σε καμβά

ελιά 2

 Πριν αρκετό καιρό με επισκέφτηκε στο σπίτι η φίλη μου η Βίκυ. Είδε λοιπόν τα διάφορα στολισμένα έργα μου και της άρεσε πολύ το δεντράκι ελιά που είχα φτιάξει. Μου είπε λοιπόν πως ενδιαφέρεται να δημιουργήσει τη δική της. Βέβαια θέλει πολλές ώρες δουλειά και βάλαμε χρονικό περιθώριο 2 μήνες. Δεν έπεσα έξω χρονικά πάντως.

Ξεκινήσαμε λοιπόν ένα μεσημέρι τα μαθήματα σε μεγάλο κύκλο μαθητριών. Προστέθηκε και η φίλη Ευτυχία με τα δικά της σύνεργα να παρακολουθήσει το μάθημα. Ηταν και η κόρη της Βίκυς αλλά κουράστηκε γρήγορα. Αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε 3 δέντρα, ένα η κάθε μια. Μεγάλη ευκαιρία  για μένα να αποκτήσω και μια δεύτερη ελιά.

Η Βίκυ είχε κόψει κλαδιά που τα χρησιμοποιήσαμε για να στήσουμε γρήγορα τον κορμό του δέντρου. Το δικό μου ήταν λίγο στραβό αλλά έχει τη χάρη του, στη φύση δεν είναι τέλειο τίποτα. Στο πρώτο μάθημα στήσαμε τον κορμό με τα κλαδιά. Στηρίξαμε τους κορμούς με αρκετό σύρμα μη τυχόν και σπάσουν. Εγώ χρησιμοποίησα κομμάτι πανί (από ένα παλιό σεντόνι που το έκανα κουρελάκια) για δέσιμο στο κορμό  και τα κλαδιά ενώ οι φίλες δεν το βρήκαν λειτουργικό και χρησιμοποίησαν χαρτοταινία. Καλό και εύκολο υλικό για δέσιμο και για να δώσει όγκο πχ στα κλαδιά. Κολλάει και αμέσως στο συρμάτινο σκελετό, ενώ το πανί χρειάζεται αρκετή δύναμη για να μη σακουλιάζει. Τεχνικά θέματα.

Στο επόμενο μάθημα αρκεστήκαμε στο καλούπωμα. Βρήκα αυτό το χρησιμοποιημένο τσουκάλι που  έβραζα κουκιά !! και το έβαλα για βάση. Μέσα έριξα και πέτρες που τις σκέπασα με τσιμέντο. Η Βίκυ που ήθελε να φαίνεται η βάση, χρησιμοποίησε ένα κουτί από γλυκά για να δώσει τη φόρμα της βάσης και γέμισε με τα ίδια υλικά. Τα υλικά τα φέραμε από μια οικοδομή παρατημένη ενώ τσιμέντο βρήκα σε μικρή συσκευασία.

Η ζωγραφική  έγινε στο σπίτι της κάθε μιας. άλλη θέλησε να τα ζωγραφίσει άλλη τα άφησε όπως ήταν. Μ άρεσε να την κάνω ρεαλιστική. Χρησιμοποίησα λάδι, αλλά τελικά θα ήταν πιο εύκολη η ζωγραφική με ακρυλικά χρώματα.
Στο τέλος έγινε  η σύνθεση δηλ η τοποθέτηση των φύλλων και των ελιών πάνω στο δέντρο. Με μια δεύτερη ματιά του Γιάννη μάζεψα λίγο τα κλαδιά, η διαφορά φαίνεται ανάμεσα στις φωτογραφίες.

Στην παραπάνω φωτογραφία τη βλέπετε να ποζάρει με την αδερφή της. Και θα δωριστεί στην αδερφή μου!

Ο θλιμένος κλόουν

Το θέμα αυτό όταν το έστειλε η δασκάλα της ζωγραφικής μέσω email μάλλον δεν το συμπάθησα. Ήταν πολύ θλιμένος ο κλόουν. Ξεκίνησα με μισή καρδιά να το ζωγραφίζω και μάλιστα άλλαξα και το τελάρο και έβαλα στη θέση του ένα χαρτόνι με επένδυση υφάσματος που είχα αγοράσει από το Lidl και μάλιστα σε μικρό μέγεθος. Η εκτύπωση που έκανα ήταν και αυτή μισή, χωρίς καπέλο και χωρίς λαιμό. Ευτυχώς όμως ένας συμμαθητής μου, έδωσε μια φοβερή εκτύπωση και είδα το πλήθος των χρωμάτων που θα δημιουργούσα. Εντυπωσιάστηκα.

Μετά από 3 μαθήματα δηλαδή 9 ώρες ζωγραφική, βλέπετε το αποτέλεσμα.
Είμαι πολύ ευχαριστημένη. Bέβαια η συμβολή της δασκάλας είναι πάντα καταλυτική. Είτε να διορθώσει στο σχέδιο, ή να μου δείξει νέα τεχνική, είτε να τονίσει κάποια σημεία στο σχέδιο πάνω, είτε να μου πει πως να το συνεχίσω όταν κόλλησα σε κάποιο σημείο.

Ευχαριστώ Κατερίνα. Το χαρτόνι ψιλοχάλασε σε κάποιο σημείο αλλά το έργο πάντα από μακριά το κοιτάζουμε.

Λάδι σε χαρτόνι.

Φρούτα στο τραπέζι με ρολόι

Το επόμενο έργο μου στα μαθήματα ζωγραφικής  που παρακολουθώ, είναι τα φρούτα με τη συνοδεία ρολογιού. Άρχισε  το χέρι μου να κινείται πάνω στο τελάρο πιο άνετα από την προηγούμενη φορά. Το αποτέλεσμα με ικανοποίησε για τα χρώματά του. Το ξεκίνησα στο μάθημα, το τράβηξα φωτογραφία και το τελείωσα στο σπίτι.

Προτίμησα να αλλάξω το σεμεδάκι γιατί με μπέρδευε λιγάκι στα χρώματα. Πίσω αριστερά, διακρίνεται το προηγούμενο θέμα, έχει και αυτό το χώρο του στο τραπέζι για όσους δεν το έχουν τελειώσει.

Λάδι σε καμβά

Μεταλλικά αντικείμενα

Κάθε αρχή και δύσκολη. Στο ξεκίνημα των μαθημάτων ζωγραφικής έκανα κανα δυο σχέδια με μολύβι. Μ αρέσει πάρα πολύ το σχέδιο με μολύβι, μοιάζει με ασπρόμαυρη φωτογραφία.
Μετά ήρθε η ώρα να παραστήσουμε τα αντικείμενα όπως είναι στο χώρο. Δύσκολη η προσαρμογή μετά από χρόνια να ξανακάνω μαθήματα, μα ο επιμένω νικά. Απόδειξη ότι κάτι κατάφερα, να βρω τις μπογιές μου, τα πινέλα μου και όλα τα σύνεργα που τον τελευταίο καιρό, ξεκουραζόντουσαν ήσυχα ήσυχα σε σακούλες.

Λάδι σε καμβά

Νέο ξεκίνημα

Ξεκινώντας το συγκεκριμένο μπλογκ, ήθελα να κάνω μια καταγραφή των έργων μου. Στην πορεία βέβαια, πρόσθεσα και νέα έργα μέχρι που κάποια στιγμή δυστυχώς αυτή η δημιουργία σταμάτησε.

 Στην πράξη βέβαια ασχολούμαι με νέα θέματα από το καλοκαίρι. Η φίλη μου η Μαρία, συμμαθήτριά μου στα μαθήματα ζωγραφικής από παλιά, μου έδειξε πως να φτιάχνω κοσμήματα. Έτσι ένα νέο χόμπυ που είναι μάλιστα και πολύ δημιουργικό με κάλυψε ένα μεγάλο διάστημα.

Εσωτερικά όμως δεν ήθελα και να σταματήσω την ασχολία μου με τη ζωγραφική. Ευτυχώς μέσω του δήμου μας ξεκίνησαν μαθήματα ζωγραφικής.

Ευκαιρία λοιπόν να μαζέψω τα πινέλα, τις μπογιές και τα τελάρα μου και να ξαναξεκινήσω. Έτσι νέα έργα έρχονται να προστεθούν που με κάνουν να χαίρομαι πολύ.