Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2018

Alberobello - Αλμπερομπέλο, ήμουν και εγώ εκεί




Νέα σχολική χρονιά, νέες δημιουργίες στο τμήμα της ζωγραφικής που παρακολουθώ στο πολιτιστικό κέντρο Δροσιάς.
Το καλοκαίρι πέρασε όμορφα με πολλές εξορμήσεις και ανάμεσα σε αυτές, γνώρισα και τη Νότια Ιταλία. Ένα μέρος που μου έκανε εντύπωση είναι το Αλμπερομπέλο, νότια του Μπάρι. Η μέρα ήταν θαυμάσια με τη ζέστη της και τον καθαρό της ουρανό. Το χωριό έχει μια ιδιαιτερότητα στις σκεπές των σπιτιών του. Είναι κωνικές και φτιαγμένες από πέτρα. Σε μερικές σκεπές  υπάρχουν και ειδικά σύμβολα. Φαίνονται σε άλλη φωτογραφία.
Μπορείς να τα επισκεφτείς αφού αρκετά είναι μαγαζάκια που πουλάνε τουριστικά είδη και λίγα είναι για να πιεις καφεδάκι  στη λιλιπούτεια αυλή τους. Όμορφη εμπειρία να βρεθείς στο παραμυθοχώρι αυτό, που νομίζεις ότι θα συναντήσεις ξωτικά και νεράιδες καθώς περπατάς στα στενά του.

Η ιδέα του πίνακα είναι ότι ήμουν και εγώ εκεί. Οι φωτογραφίες που τράβηξα ήταν αρκετές, αλλά συνήθως δεν είναι όπως θα τις ήθελα για να ζωγραφίσω ένα πίνακα. Έτσι λοιπόν ξεκίνησα απ τη βάση που θα ήθελα να είχα
και ήταν τελικά η ιδανική φωτογραφία με λήψη από τύχη. Υπήρχαν άνθρωποι στην αρχή και στο τέλος του δρόμου! Με λίγη φαντασία και με τη βοήθεια του προγράμματος ζωγραφικής, έφτιαξα τη δική μου φωτογραφία, βάζοντας τα πρόσωπα που θα ήθελα μέσα στον πίνακα

όπου είμαι εκεί, μαζί με τους φίλους μου και άλλους περαστικούς.

Λάδι 50Χ70

Παρασκευή 6 Ιουλίου 2018

6 εως 8 Ιούλη 2018 έκθεση ζωγραφικής στο πολιτιστικο κεντρο Δροσιάς

Ηρθε η ώρα για την ετήσια έκθεση του τμήματος της ζωγραφικής, στον καθιερωμένο χώρο που γινεται το μαθημα,  το πολιτιστικο κεντρο Δροσιάς. Τα εγκαίνια είναι την Παρασκευη 8 το βράδυ.
Παίρνω και εγώ μέρος αν και απουσιάζω σε διακοπες. Η Ειρήνη βοήθησε  να μεταφερει και να τοποθετήσει με την Κατερινα τη δασκαλα μας τα έργα στο καβαλετο και να φανεί και σχεδον  όλη η φετεινή δουλειά μου.

Η δουλειά που θα εκθέσω, βγήκε εξ ολοκλήρου στην αίθουσα μιας και οι ελεύθερες ώρες μου φαινεται πως είναι λίγες και δεν συγκεντρώνομαι να ζωγραφίζω στο σπίτι.
Εχουμε και λέμε λοιπόν, ξεκίνησα τη χρονιά το Σεπτέμβρη του 2017 με ένα θέμα με συγκεκριμένα χρώματα.  Στην πορεία στο θέμα μπήκε η Ειρήνη στον καμβά με τα χρώματα και το ανέδειξε με τον καλύτερο τρόπο. Το κορίτσι που ανεβαίνει τα σκαλιά.

Συνέχισα με το Ατενίζοντας τη θάλασσα, αφιερωμένο στη μικρό της Νίκης και του Νίκου.

Ακολούθησε το ερείπιο στον Αγιο Στέφανο τον χειμώνα και το ξαναδουλεμένο  ερείπιο την άνοιξη καθώς και η παραλία του Αγίου Ερμογένη στη Μυτιλήνη.
Λόγω περιορισμένου χώρου και μη παρουσίας μου λόγω διακοπών θα εμφανιστούν  λιγότερα.
Η εκδήλωση αυτή ανήκει στην γενικότερη κατηγορία εκδηλώσεων του Δήμου Διονύσου.
Η πρόσκληση βρίσκεται
http://www.edionysos.gr/2018/07/6.html


Κυριακή 17 Ιουνίου 2018

20 με 25 Ιούνη 2018 έκθεση "Η τέχνη του χρώματος" στη βίλα Κώστα, Νέα Ερυθραία

Ο Ιούνης είναι παραδοσιακά ο μήνας των εκθέσεων. Συγκεντρώνουμε όλη η δουλειά του χειμώνα και την εκθέτουμε. Συνήθως είναι στο πολυχώρο που κάνουμε τα μαθήματα ζωγραφικής στη Δροσιά.
Φέτος για πρώτη φορά θα παρουσιάσουμε μέρος της δουλειάς μας και σε άλλη περιοχή. Η δασκάλα μας η Κατερίνα Γιαννακοπούλου, κανόνισε να εκθέσουμε τα έργα μας στη Νέα Ερυθραία, Λουκή Ακρίτα 4.




Είναι μια θαυμάσια ευκαιρία η ομάδα να δείξει τη δυναμική της. Οι ετοιμασίες για το τι θα εκθέσουμε, έχουν αρχίσει από καιρό. Πάντα όμως οι τελευταίες πινελιές έχουν και αυτές την αξία τους. Σκέφτηκα τι έργα θα εκθέσω και αποφάσισα ότι ήρθε ο καιρός να δείξω το αγαπημένο μου θέμα "το ερείπιο στον Άγιο στέφανο". Το χειμώνα βρήκα την ευκαιρία μέσα στο κρύο και τη βροχή, να το ζωγραφίσω με χιόνια. Βάζοντας δίπλα δίπλα με το ερείπιο την εποχή της άνοιξης που ειχα ζωγραφισει παλιοτερα με τις ανθισμένες αμυγδαλιές, αποφάσισα ότι χρειάζεται λίγο πιο έντονα χρώματα.
Έτσι λοιπόν ξεκίνησα να το τονίζω και να το πειράζω ολόκληρο. Συνήθως όταν αλλάζεις κάτι, αλλάζεις την ισορροπία των χρωμάτων. Έτσι βρίσκεσαι στην ευχάριστη θέση, να ξανά δουλεύεις πάλι το ίδιο έργο σε όλα του τα σημεία.Αρκεί να έχεις χρόνο και να μη πιέζεσαι.  Έτσι για να φτιαχτεί ο ανοιξιάτικος ουρανός έσβησαν τα άνθη απ τα δέντρα.για να κάνω πιο έντονο το χρώμα στο ερείπιο, το ξαναπερασα όλο. Χάθηκαν οι κορμοί απ τις αμυγδαλιές. Έτσι το ξανάστησα. Πίστευα πως θα το προλάβω όμως και τώρα που το γράφω, πράγματι τα κατάφερα να το ολοκληρώσω για δεύτερη φορά, Ετσι θα φανεί η διαφορά των δυο εποχών. Δεν λέω είναι ανταγωνιστικές. το λευκό τοπίο είναι εξίσου όμορφο με τα ροζ άνθη και τον γαλάζιο ψιλοσυνεφιασμένο ουρανό.
Παρέα με τα έργα αυτά, θα είναι και οι αγαπημένες μου κούκλες. Επίσης δυο όμορφο χρηστικά συρματινα δέντρα θα βρίσκονται και αυτά ανάμεσα στις κούκλες.  Ιδέα της κόρης μου Ειρήνης, Αρχικά σκέφτηκα να φτιάξω δυο ελιές, αλλά τελικά ακολούθησα τις οδηγίες της για δέντρα που το χειμώνα μπορεί να στολιστούν χριστουγενιατικα, το Πάσχα με πασχαλινά αυγά, να γίνουν κράτημα σε κοσμήματα η να στολιστουν  με πούπουλα. Τα κατάφερα και αυτά να τα ολοκληρώσω.
Όλα αυτά λοιπόν στήθηκαν στην αίθουσα με τον όμορφο κήπο με τα τεράστια πεύκα και τη μυρωδιά απ το ρετσίνι και σας περιμένω να τα δείτε και από κοντά.



Τετάρτη 6 Ιουνίου 2018

2 και 3 Ιούνη 2018 , η έκθεση εικαστικής δημιουργίας στο σύλλογο γυναικών Αγίου στεφάνου.

Ομορφα κύλησε η έκθεση στο σύλλογο. Το μεσημερι του Σαββάτου άρχισε να διαμορφώνεται ο χώρος.  Μεταφέραμε τραπέζια, καρέκλες και στρώσαμε όμορφα τραπεζομάντιλα. Μετά ανοιξαμε με προσοχή τις  σακούλες και τα καλάθια και φάνηκαν τα όμορφα έργα. Βρήκαμε τη θέση που θα τοποθετηθούν οι κούκλες και τα υπόλοιπα έργα που έχουν φτιαχτεί κατά τη διάρκεια της χρονιάς.

Είχα βάλει κάποιες κούκλες σε καλάθι για να είναι όλες παρέα αλλά παραήταν μεγάλο για το χώρο.
Η Μιμή μου πρότεινε να αλλάξω καλάθι και να τις βάλω στο μικρότερο. Κάποιες κουκλιτσες κρεμάστηκαν με σχοινάκι για να φαίνονται και από μακριά.
Μέσα σε λίγη ώρα είχα στολίσει τα κουκλια και απόρησα. Καλά τόσα πολλά εφτιαξα;
Παρατήρησα και τα υπόλοιπα έργα, ήταν όλα τους ξεχωριστά. Από τους επισκέπτες της έκθεσης ακούσαμε καλές κριτικές. Τα περιεγαζοντουσαν, ρωτούσαν για αυτά περισσότερες πληροφορίες. Άλλοι δεν πιστεύανε πως φτιάχτηκαν στο διπλανό τραπέζι, γιατί όταν ερχόντουσαν στο χώρο μόλις είχαμε τελειώσει και μαζεύαμε.

 Οι κούκλες μου, πάλι θα τοποθετηθούν στα κουτιά τους και μέσα σε κάποιο ντουλάπι.
Υπάρχουν όμως και κάποιες τυχερές που θα ξαναεκτεθουν στην επόμενη έκθεση που θα γίνει σε λίγες μέρες.
και μια αναμνηστική φωτογραφία με τις συμμαθήτριες..

Σάββατο 2 Ιουνίου 2018

έκθεση εικαστικής δημιουργίας στο Σύλλογο Γυναικών Αγίου Στεφάνου

Το βράδυ του Σαββάτου 2 Ιουνίου 2018 στις 8:30 και αύριο, θα πάρω και εγώ μέρος με τις κούκλες μου που έφτιαξα κατά τη διάρκεια των μαθημάτων που γίνανε πέρσι και πρόπερσι στα γραφεία του Συλλόγου Γυναικών Αγίου Στεφάνου. Όλα είναι έτοιμα για το στήσιμο στο χώρο και σας περιμένω.

Τρίτη 13 Μαρτίου 2018

κούκλες με πέπλα, συνέχεια

Πριν αρκετό καιρό , ίσως τον Οκτώβρη ξεκίνησα μια μαζική παραγωγή (!) σε κουκλίτσες με σκοπό να πουληθούν σε κάποιο μπαζάρ τα Χριστούγεννα. Στην πράξη όταν έφτασαν τα Χριστούγεννα, οι κούκλες μου ήταν ακόμη γυμνές. Ετσι ξεκίνησα σιγά σιγά να φτιάχνω τα πέπλα τους και στο τέλος τα σανδάλια τους. Η ραπτομηχανή έμεινε για αρκετό καιρό να περιμένει πότε θα βρω το χρόνο για να ράψω κανένα πέπλο. Τελικά τα κατάφερα να τις ολοκληρώσω την Κυριακή 11/3. Πάλι καλά. Η μια μάλιστα από κακό προγραμματισμό, είναι ακόμη ξυπόλυτη. Ελπίζω να μην περιμένω ως το καλοκαίρι να την σανδαλώσω. Έβγαλα μια "οικογενειακή" όλα μαζί και μετά δυο δυο τα κουκλάκια για περισσότερη λεπτομέρεια. Στην τελευταία φωτογραφία εμφανίζεται ένα μικρότερο. Γι αυτό μου δώσανε το φορεματάκι και έφτιαξα το κουκλάκι.




Παρασκευή 26 Ιανουαρίου 2018

Ατενίζοντας τη θάλασσα

Το καλοκαίρι στο νησί, έμαθα ένα όμορφο νέο για ένα αγαπημένο μου ζευγάρι. Μετά από πολλές πολλές προσπάθειες θα αποκτούσαν το δικό τους μωράκι. Ηθελα λοιπόν να φτιάξω κάτι που να μπορεί να στολίσει για αρκετό καιρό το παιδικό δωμάτιο.
Πολύ γρήγορα βρήκα το θέμα μέσα από μια ανάρτηση ενός φίλου μου στο φατσοβιβλίο. Δυστυχώς δεν έχω μάθει σε ποιόν ανήκει ο πίνακας γιατί δεν βρήκα υπογραφή.  Πάντως έβαλα και νέες πινελιές στο έργο για να το προσαρμόσω στις δικές μου εικόνες. Τα παιδάκια σε μια στιγμή τρυφερότητας μεταξύ τους, καθώς κάθονται πάνω σε ξύλινη αποβάθρα, ατενίζουν το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας. Ήθελα να αποτυπώσω την ηρεμία της σκηνής αυτής.
Άργησε να ολοκληρωθεί γι αυτό έγραψα 2017 στην υπογραφή, γιατί το ζωγράφιζα μόνο στα μαθήματα ζωγραφικής που παρακολουθώ με δασκάλα την Γιαννακοπούλου Κατερίνα.
Είναι σε λάδι.