Όλο το καλοκαίρι μάζευα πέτρες από την παραλία. Δεν ξέρω πόσες μέρες μάζευα αλλά μου φάνηκαν πάρα πολλά τα απογεύματα. Μερικές μέρες μάζεψα πράσινες πέτρες για τα φύλλα, άλλες μέρες καφέ για τον κορμό, άλλες πάλι μπεζ, άσπρες μέχρι και κομμάτια από θαλασσοδαρμένα κεραμίδια που στο τέλος όμως δεν τα χρησιμοποίησα.
Η ιδέα για τη δημιουργία της ελιάς προυπήρχε. Η πραγματοποίηση όμως ήταν δύσκολη.
Πρώτα θα έβρισκα χρόνο για να μαζεύψω τα βότσαλα αυτό προϋπόθετε παρουσία στην παραλία. Μετά θα έκοβα το κόντρα πλακέ θαλάσσης, και τέλος θα κόλλαγα τα βότσαλα. Θα καλούπωνα. Θα έπρεπε να περιμένω λίγο καιρό να δέσει το ψηφιδωτό. Και τέλος θα ακολουθούσε το βερνίκωμα. Λόγω βάρους του έργου αποφάσισα να το κόψω στα τρία έτσι θα φαίνεται πιο ελαφρύ για τον τοίχο.
Μερικά τεχνικά προβλήματα που είχα, ξεπεράστηκαν με τον υπέροχο καιρό που κάνει. (τουλάχιστον μέχρι τα μέσα του μήνα). Το αρχικό σχέδιο ζωγραφίστηκε μέσα στο σπίτι πάνω στο κόντρα πλακέ.
Βασίστηκα στην αρχαία ελιά και μιας και δεν είχα βγάλει φωτογραφία της, είχα το προηγούμενο έργο για αναπαραγωγή. Αν και αρχές Νοέμβρη που το ξεκίνησα, ήταν πολύ γλυκειά η ατμόσφαιρα, έτσι έστησα το έργο στο τραπέζι του μπαλκονιού. Αυτό με διευκόλυνε να μην μαζεύω και να απλώνω τα υλικά, καθώς δεν ενοχλεί κανένα η μικρή αναστάτωση που προκαλεί.
 |
| Δουλεύοντας μέσα στο σπίτι |
 |
| έτοιμη για καλούπωμα στο μπαλκόνι |
Δεν σκέφτηκα να τραβήξω και το καλούπωμα, είχαν καλυφθεί όλα τα βότσαλα και έπρεπε να τα καθαρίσω με μεγάλη λεπτομέρεια. Το βερνίκωμα γίνεται μετά από μέρες ώστε να έχει στεγνώσει τελείως το έργο.
Υπάρχει και αρκετή αναμονή για να τοποθετηθεί στον τοίχο και να τραβήξω τις φωτογραφίες. Τελικά ο καιός μας κρύωσε αρκετά. Έτσι για λίγο αναβλήθηκε η τοποθέτηση της στον τοίχο. Για την ώρα περιμένει υπομονετικά πάνω σε ένα παγκάκι να γλυκάνει λίγο ο καιρός.
Έχει διαστάσεις 51χ 70.
