Πλάκα 2

Να και το δεύτερο έργο που έφτιαξα στο Μόναχο πάνω σε αυτό το θέμα. είναι πάνω σε δική μου φωτογραφία. Συνήθως χρησιμοποιώ δικές μου φωτογραφίες γιατί ξέρω τι θέλω να αναδείξω.  Έχει και λίγο κόσμο εκεί η καφετέρια που βρίσκεται στη σκιά της Ακρόπολης, απόλαυση να πίνεις εκεί τον φραπέ σου.Τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα δίπλα στη μάντρα δεξιά, τα αφαίρεσα γιατί μου χαλούσανε την ησυχία. η ανθισμένη αμυγδαλιά που βρίσκεται πίσω από τη μάντρα έχει ήδη φτιαχτεί και παρουσιαστεί σε άλλη ανάρτηση. Λάδι σε μουσαμά 50Χ70

Πλάκα

αυτό , είναι κομμάτι από μια συλλογή από έργα με θέμα τα σοκάκια της Πλάκας. Ξεκίνησε η ιδέα από παλιά που παρακολουθούσα μαθήματα ζωγραφικής και άλλα, στο Δήμο μας και ήταν το θέμα της έκθεσης που παρουσιάσαμε κιόλας. Το συγκεκριμένο το ζωγράφισα μόνη μου εδώ στο Μόναχο, από μια φωτογραφία που βρήκα στο δίκτυο, γιατί θεώρησα ότι ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον το θέμα. ένας φίλος σχολιάζοντας είπε ότι πίνουμε το ούζο μας στα σοκάκια της Πλάκας, Πρέπει να βάλω και τα υπόλοιπα όμως. Λάδι σε μουσαμά 50Χ70.

Λίμνη Chimsee

Πολύ λίγα έργα ιδίως ζωγραφικής έκανα όλο τον καιρό που παραμένω στο Μόναχο. Ίσως γιατί δεν με έχει εντυπωσιάσει κάτι ιδιαίτερα. Σε αυτή τη λίμνη κάναμε εκδρομή και μου άρεσε που ήτανε τεράστια, είχε εν τω μεταξύ καλό καιρό και ήταν γεμάτη με πάρα πολλά άσπρα πανάκια από τα βαρκάκια. Στο βάθος είναι οι Άλπεις ακόμη και τον Μάη έχουν πολλά χιόνια. Είναι και η πρώτη φορά που χρησιμοποιώ τέτοιο τελάρο, οβάλ και το αποτέλεσμα βγήκε καλό. Λάδι.

Άγιος Ισίδωρος, Μυτιλήνη

Ο Άγιος Ισίδωρος είναι η αγαπημένη μας παραλία στη Μυτιλήνη. Εκεί περνάμε ολόκληρο μήνα κολυμπώντας και μένοντας με τις ώρες να χαζεύουμε τον ξάστερο ουρανό. Εκεί μεγάλωσαν τα παιδιά μας, εκεί βρίσκουμε τους φίλους μας, εκεί συζητάμε τα μελλοντικά μας σχέδια και ονειρευόμαστε.

Στο βάθος διακρίνεται το καράβι που προβάλει από τον κάβο και που πηγαίνει για τον Πειραιά, Ένα μικρό κόκκινο φουσκωτό κάνει βόλτα.
Λάδι σε μουσαμά 50Χ70

Ο Ψαράς No 1

Καθώς κοιτούσα φωτογραφίες από το Μινωικό πολιτισμό στην Σαντορίνη, μου τράβηξε την προσοχή το νεανικό σώμα του ψαρά. Θα μπορούσε να είναι ένας νέος της εποχής μας που κρατά στα χέρια του πανέμορφα ψάρια. Το έφτιαξα σε ψηφιδωτό με έτοιμες ψηφίδες και γέμισμα με κόλλα πλακιδίων και το έκανα δώρο.

Το καθρέφτισμα είναι γιατί κολλάω τις ψηφίδες πάνω σε πλαστική επιφάνεια και μετά το κολλάω όλο πάνω σε κόντρα πλακέ θαλάσσης. Αν το αρχείο με τη φωτογραφία δεν το γυρίσω με το πρόγραμμα ζωγραφικής, το αποτέλεσμα είναι όπως παραπάνω.

Κορίτσι στο παράθυρο

Το Μόναχο δεν είναι Αθήνα, να 'χει γαλάζιο ουρανό και υπέροχη διαύγεια στην ατμόσφαιρα. Πολλές ημέρες το χρόνο έχει συννεφιά και βρέχει. όταν όμως ανοίξει ο ουρανός έχει άλλη χάρη, όλα παίρνουν χρώμα και ζωή. Μια συννεφιασμένη μέρα λοιπόν, ψάχνοντας στο δίκτυο φωτογραφίες με θέμα το παράθυρο, με στόχο να στολίσω τον τοίχο του δωματίου μας, ανακάλυψα το κορίτσι που κοιτάζει την θάλασσα. Την θεώρησα ιδανική για τον τοίχο, ανοίγοντας παράθυρο να μπαίνει φρέσκος θαλασσινός αέρας, Είναι του Νταλί η σύνθεση, αλλά έχω κάνει και δικές μου παραλλαγές, - γυναικεία άποψη βλέπετε.

Λάδι σε μουσαμά 50Χ70.

Η γιαγιά με το παιδί

Οι τουαλέτες στο Οκτόμπερφεστ έχουν για σήμα ένα άγγελο που δείχνει με τα βέλη του την κατεύθυνση ή σε κάποια μεριά τη γιαγιά που βάζει το παιδάκι στο γκιογκιό. Όμορφη σκηνή, μου θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια. Λάδι σε μουσαμά χωρίς ξύλινο πλαίσιο. Περιττό να γράψω που είναι στολισμένο.

Στεφάνι με Brezel και ποτήρια μπύρας

Το Brezel είναι κουλουράκι με αλάτι. Τα ποτήρια μπύρας είναι χρώματος γκρι γιατί τα παλιά χρόνια τα φτιάχνανε πέτρινα. Και τα δύο υλικά είναι με πηλό και ζωγραφισμένα. Τα τριαντάφυλλα μόνο είναι από άσπρο fimo και στολισμένα με τη κλασσική βαυαρέζικη κορδέλα. Η βάση του στεφανιού είναι έτοιμη από χόρτα. Η διαφορά του πηλού από το φιμο είναι ότι το δεύτερο κάνει ιδιαίτερα λεπτά αντικείμενα.

 Η ιδέα είναι δική μου γιατί συνήθως δουλεύω με δικές μου ιδέες, δεν έχω χρόνο να κάνω αντίγραφα.

Η κάμερα

Την ώρα που περιμέναμε στο Ατομιουμ στις Βρυξέλες  να το επισκεφτούμε, είδαμε το παρακάτω χαριτωμένο μήνυμα πάνω από τα κεφάλια μας.Το τράβηξα φωτογραφία και έτσι όταν ήρθαμε στο Μόναχο το έφτιαξα για να κοσμεί το εσωτερικό μέρος της τουαλέτας !!

Λάδι σε μουσαμά χωρίς ξύλινο πλαίσιο.

Τριαντάφυλλα

Σε κλασσικό ποτήρι βαυαρέζικης μπύρας Μας,  έβαλα λίγα τριαντάφυλλα για να ομορφύνω την τραπεζαρία. Τα ροζ είναι φτιαγμένα από άσπρο Fimo και ζωγραφισμένα με λάδι σε τόνους του ροζ. Είναι και ψημένα στο φούρνο. Δεν ταίριαζαν όμως με τα χρώματα της τραπεζαρίας, Έτσι αγόρασα πορτοκαλί Fimo, και για τα φύλλα χρησιμοποίησα πράσινο . Είναι δεμένα με ευλύγιστο σύρμα .

Οι νάνοι

Στο τέλος του Οκτώβρη με αρχές Νοέμβρη γίνεται μια γιορτή στο Μόναχο, το Οκτόμπερφεστ. εκεί ρέει άφθονη η μπύρα και η περιοχή μετατρέπεται σε ένα μεγάλο λούνα παρκ. Παλιά όμως είχε ένα άλλο στυλ, όχι τόσο εμπορικό όσο τώρα. Επιρεασμένη από αυτά που είδα τα 3 αυτά χρόνια, δημιούργησα τους 7 νάνους με τη χιονάτη.

 Το σώμα τους είναι φτιαγμένο από σύρμα και από πάνω έχω προσθέσει τον πηλό. Αφού στέγνωσαν τους έβαψα με ακρυλικό χρώμα. Οι υπόλοιποι νάνοι της παρέας βρίσκονται στο φωτιστικό στο χωλ του σπιτιού.

Η αμυγδαλιά

Βρίσκομαι στο Μόναχο για δουλειά από το Σεπτέμβρη του 2009. Ο χειμώνας είναι μακρύς και κρύος. Τότε που ήρθαμε, έφυγε μετά από 5 μήνες με αρκετό χιόνι  Φέτος είναι λίγο καλύτερα. Χρειαζόμουν λοιπόν, ένα δένδρο ανθισμένο μέσα στο σπίτι, τι καλύτερο από μια αμυγδαλιά, μόνιμα στολισμένη. Τα κλαδιά της είναι αληθινά, μα ζωγραφισμένα., τα ανθάκια είναι από άσπρο fimo και περασμένα με λάδι γιατί την ήθελα νάναι ροζ. Είναι στερεωμένα με σύρμα. Τα βότσαλα στη βάση της, είναι από τον Ισαρ (το ποτάμι που περνάει από το Μόναχο) και αυτό γιατί τα σχολεία εδώ τα κλείνουν και αν και ήρθαμε για εγκατάσταση 5 χρόνια το υπουργείο δεν κράτησε την υπόσχεσή του. Έτσι αποφάσισα ότι θα την μεταφέρω από την ώρα που την ξεκίνησα (!), θα αφήσω τα κλαδιά της στην ανακύκλωση που είναι κοντά στο σπίτι, τις πέτρες της στο ποτάμι και τα ανθάκια θα ταξιδέψουν για Αθήνα μέσα σε ένα κουτί.

Το τρένο που ποζάρει δίπλα της, είναι μια χριστουγεννιάτικη κατασκευή από σύρμα που άρεσε στην κόρη μου Ειρήνη και έτσι έχει ήδη μετακομίσει στην Αθήνα. Συνοδεύεται και από ένα ρεσώ για να είναι και λίγο χρηστικό. το βαγόνι που θα ακολουθούσε τον συρμό δυστυχώς δεν το έφτιαξα.

Καλωσόρισμα

Καλώς ήρθατε στο μπλογκ της Μαρίας Καρρά

Η ιδέα της παρουσίασης των δημιουργημάτων μου ξεκίνησε από την Ειρήνη την κόρη μου. Ξεκίνησα λοιπόν τη συλλογή, καταγραφή αλλά και την ανάδειξη των δημιουργημάτων μου - όπως θα έκανα σε μια έκθεση- γιατί πιστεύω ότι όλα τα αντικείμενα που έχω φτιάξει είναι καλύτερα να τα μοιράζομαι έστω και από ψηφιακής άποψης, οπτικά με άλλους ανθρώπους.
Σκέφτηκα ότι καλό θα ήταν, να συνοδεύονται και από κάποιες σκέψεις που κάνω για να πάρω την απόφαση να τα δημιουργήσω αλλά και από τα υλικά που είναι φτιαγμένα.
Η έκθεση είναι με φθίνουσα σειρά χρονολογικής παρουσίασης, έτσι μπορεί να φανούν και οι διαφορές κατά τη διάρκεια των χρόνων.
Ξεκίνησα από νεαρή ηλικία να ασχολούμαι με ζωγραφική πάνω σε τζάμι και βότσαλο με σμάλτο.. Αργότερα το 2005 παρακολουθήσα διάφορα μαθήματα  ζωγραφικής και γλυπτικής στο δήμο μας.