Βρίσκομαι στο Μόναχο για δουλειά από το Σεπτέμβρη του 2009. Ο χειμώνας είναι μακρύς και κρύος. Τότε που ήρθαμε, έφυγε μετά από 5 μήνες με αρκετό χιόνι Φέτος είναι λίγο καλύτερα. Χρειαζόμουν λοιπόν, ένα δένδρο ανθισμένο μέσα στο σπίτι, τι καλύτερο από μια αμυγδαλιά, μόνιμα στολισμένη. Τα κλαδιά της είναι αληθινά, μα ζωγραφισμένα., τα ανθάκια είναι από άσπρο fimo και περασμένα με λάδι γιατί την ήθελα νάναι ροζ. Είναι στερεωμένα με σύρμα. Τα βότσαλα στη βάση της, είναι από τον Ισαρ (το ποτάμι που περνάει από το Μόναχο) και αυτό γιατί τα σχολεία εδώ τα κλείνουν και αν και ήρθαμε για εγκατάσταση 5 χρόνια το υπουργείο δεν κράτησε την υπόσχεσή του. Έτσι αποφάσισα ότι θα την μεταφέρω από την ώρα που την ξεκίνησα (!), θα αφήσω τα κλαδιά της στην ανακύκλωση που είναι κοντά στο σπίτι, τις πέτρες της στο ποτάμι και τα ανθάκια θα ταξιδέψουν για Αθήνα μέσα σε ένα κουτί.
Το τρένο που ποζάρει δίπλα της, είναι μια χριστουγεννιάτικη κατασκευή από σύρμα που άρεσε στην κόρη μου Ειρήνη και έτσι έχει ήδη μετακομίσει στην Αθήνα. Συνοδεύεται και από ένα ρεσώ για να είναι και λίγο χρηστικό. το βαγόνι που θα ακολουθούσε τον συρμό δυστυχώς δεν το έφτιαξα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου