Αμαλία και τσολιάς

 

Από το Σεπτέμβρη του 2015 παρακολουθώ μαθήματα δημιουργίας πάνινης κούκλας στο Σύλλογο γυναικών Αγίου Στεφάνου με δασκάλα και εμψυχώτρια την αγαπημένη μου Νίνα Καρακώστα, συλλέκτρια παλιών παιδικών παιχνιδιών.
 Έχω ήδη δημιουργήσει αρκετά κουκλάκια, που μπορείτε να τα δείτε δεξιά στις ετικέτες πάνινη κούκλα και κούκλα από χαρτοπολτό. Επίσης και παλιότερες αναρτήσεις.

Φέτος η ιδέα μου ήταν να φτιάξω ένα ζευγάρι για να το χαρίσω στη συλλογή της κόρης μου Ειρήνης που μαζεύει κούκλες με παραδοσιακές στολές απ τις χώρες που επισκέπτεται. Τι πιο ωραία ιδέα από μια παραδοσιακή κούκλα με θέμα μια "Αμαλία" και ένα τσολιά. Δεν τον λέω Όθωνα γιατί η στολή του Όθωνα ήταν τελείως διαφορετική και εγώ ήθελα να είναι κλασσική. Μια βόλτα που έκανα ως το Σύνταγμα τα Χριστούγεννα δεν ήταν βοηθητική γιατί φορούσαν οι τσολιάδες την χειμερινή στολή τους και δεν θα ήθελα να φτιάξω κάτι τέτοιο, μου φάνηκε αρκετά δύσκολο το εγχείρημα. Βέβαια η υλοποίηση ήταν αρκετά δύσκολη έτσι και αλλιώς γιατί ήθελε το καθένα κουκλάκι τη δική του φορεσιά ώστε να μας θυμίζει παραδοσιακή στολή.

 Ξεκίνησα με τα σωματάκια τους πάνω στο πατρόν που είχα από την περσινή χρονιά και τη σχετική ζωγραφική στα πρόσωπά τους. Άνοιξα δηλ ένα βιβλίο ζωγραφικής και βρήκα δυο πρόσωπα που άρεσαν και προσπάθησα να τα αντιγράψω. Στη συνέχεια πρόσθεσα τα μαλλιά, αποφάσισα η Αμαλία να είναι ξανθιά, με λεπτά όμορφα και πλούσια μαλλιά. Έφτιαξα τα βρακάκια τους που ήταν πια εύκολα, αφού τα ίδια είχα και στο ζευγάρι προηγούμενης ανάρτησης με μικρές μετατροπές.Της Αμαλίας έχει και δαντελίτσα, που μπορείτε να δείτε παρακάτω.  Όλα τα ρούχα και τα σώματα είναι φτιαγμένα στο χέρι. Δεν χρησιμοποίησα καθόλου την ραπτομηχανή αυτή τη φορά.

Μετά ξεκίνησα την φουστανέλα. Με τη βοήθεια της Νίνας άρχισα τις πιέτες, αλλά δεν βοηθούσε το υφασμα που είχα διαλέξει. Έτσι η πρώτη προσπάθεια έμεινε στη μέση και ξεκίνησα μια δεύτερη φουστανέλα με λινό ύφασμα που αυτή τη φορά τα κατάφερα να ταιριάζει. Η Νίνα την περίμενε με 400 πιέτες -όπως λέει η παράδοση - αλλά δεν είμαι για τόση ταλαιπωρία, αρκετές πιέτες βγήκαν και μου άρεσε το αποτέλεσμα. Μετά ακολούθησε η φούστα της Αμαλίας αλλά ήταν λίγο στενή οπότε αποφάσισα πολύ αργότερα να την ξαναφτιάξω για να μοιάζει πλούσια.

Τα πουκάμισά τους βγήκαν εύκολα και στην Αμαλία έβαλα και αρκετή δαντέλα για να δείχνει αρχοντικό. Τα γιλέκα είναι από κάποια θήκη μάλλον γυαλιών υλικό που δεν ξέρω τι είναι αλλά δεν μαδούσε και είναι τα ίδια σε σχέδιο. Μια τρέσα που έβαλα γύρω γύρω τα στόλισε  όμορφα. Τα παπούτσια είναι από χαρτοπολτό και βαμένα με ακρυλικό χρώμα.Ο τσολιάς έχει και την φούντα στα γόνατά του. Για τα σκουφάκια πήρα λίγη τσόχα απ το βιβλιοπωλείο και η Νίνα έφτιαξε το φέσι του τσολιά ενώ για την Αμαλία έφτιαξα ένα αντίγραφο. Το τελείωμα στις φούντες των σκουφιών το επιμελήθηκε πάλι η Νίνα και το αποτέλεσμα το καμαρώνουμε όλοι μας.