Μέσα σε αυτόν. εκτός από τα ελεόδεντρα υπάρχουν νεαρά δεντράκια πορτοκαλιές και λεμονιές. Οι βροχές στο νησί είναι λίγο σπάνιες έτσι πάντα υπάρχει ανάγκη να ποτιστούν τα δένδρα αλλά και οι τεράστιες ελιές για να δώσουν περισσότερο καρπό. Το πότισμα γίνεται και αυτό με παλιά μέθοδο, με λάστιχα που μεταφέρουν νερό από ένα ρέμα. Το καλοκαίρι το αναλαμβάνει ο Γιάννης.
Όσες φορές πήγα για φωτογράφιση γύρω στις 11 ο ήλιος είναι εκτυφλωτικός και έτσι οι σκιές προβάλουν επιβλητικές. Δεν τυχαίνει να πάω αρκετά πρωί με δω ένα πιο μαλακό φωτισμό, έτσι το αποτέλεσμα είναι αρκετά έντονο. Νομίζω αυτό φαίνεται πάνω στο έργο. Δυστυχώς τα πουλάκια που κελαιδούν δεν μπορούν να ακουστούν στον καμβά, εκεί τα ακούμε με την φαντασία μας.
Βλέποντας τη σειρά των φωτογραφιών που τραβηξα εκείνη τη μέρα διάλεξα την παρακάτω γιατί η ανθρώπινη παρουσία βοηθάει το τοπίο.
Το κιούπι έχει μείνει από τα παλιά χρόνια, που το χρησιμοποιούσαν για να μπαίνει το λάδι όταν ερχόταν από το ελαιοτριβείο. Για τις ανάγκες της φωτογράφισης ο Γιάννης το μετακίνησε δίπλα στην ελιά την "χορεύτρια". Αυτή έχει τη δική της προσωπικότητα, ας πούμε ότι ξεχωρίζει ανάμεσα στις άλλες.. Η ελιά που βρίσκεται ακιρβώς από πίσω της είναι σα να φοράει δαντέλα!
Λάδι σε καμβά
Πανέμορφο!
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είχαμε δει την τελευταία σου δουλειά και μας εντυπωσίασες. Έχεις πολύ ωραία και ζεστά χρώματα. Η ανθρώπινη παρουσία και το κιούπι ζωντανεύουν το τοπίο. Πολύ επιτυχημένη και η ελιά που φαίνεται σαν να χορεύει. Καλή συνέχεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ για τα καλά σας λόγια.
ΑπάντησηΔιαγραφή