Και το παραπάνω θέμα είναι από το Κόλπο της Γέρας στη Μυτιλήνη. Είναι ένα πεντάμορφο άσπρο εκκλησάκι χτισμένο σε προβλήτα του κόλπου, ούτε που θυμάμαι το όνομά του, και το χτυπάει ο ήλιος όλη την μέρα. Η φωτογραφία ήταν μεσημεριανή, όπου και οι ακτίνες του ήλιου είναι κάθετες και δεν σου επιτρέπουν να δεις σκιές παρά ελάχιστες. Η καλύτερη ώρα για τοπία τελικά είναι το απόγευμα, μακρινές σκιές, χρώματα γλυκά και απολαμβάνεις πολύ ώρα σε σχέση με την ανατολή που είναι πολύ έντονη. Το εκκλησάκι βρίσκεται λίγο πιο κάτω από τον ανεμόμυλο, όπως υπάρχει και μια παραλία που τη λέω παράδεισο. Αν και τόσα χρόνια δεν έτυχε να κολυμπήσω εκεί, ούτε την έχω φωτογραφήσει από κοντά, αλλά καθώς περνάμε με το αυτοκίνητο μου αφήνει αυτή την εικόνα. Τελικά αυτός ο κόλπος έχει διαμαντάκια αν και η θάλασσά του είναι πολύ ρηχή, και όσοι μένουν εκεί, ταξιδεύουν σε άλλες παραλίες για να χαρούν το μπάνιο τους. Το βράδυ στα νερά του κόλπου, καθρεπτίζονται τα απέναντι χωριά πάνω στην ήρεμη θάλασσα ενώ το φεγγάρι όπως λέμε κάνει στράτα, δηλαδή κάνει δρόμο πάνω στα νερά του κόλπου. Δυστυχώς δεν μπορώ να ζωγραφίσω το βράδυ γιατί νομίζω ότι δεν θα καταφέρω να βγάλω έστω και λίγο από τη μαγεία του. Το πρωί όπως βλέπετε είναι όλο χρώματα, έχει άλλη ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου