Κοιτάζοντας το αναγνωστικό του δημοτικού, ανακαλύπτω ότι μπορώ να φτιάξω ολόκληρη παράσταση. Αντί για νερατζούλα εγώ είχα ήδη έτοιμη την πορτοκαλιά. Έτσι μπορούσα να συνεχίσω με ζωγραφική και να φτιάξω τον πορτοκαλεώνα. Αυτός είναι φτιαγμένος με ακρυλικό χρώμα. Η σύνθεση αυτή είναι πολύ χαρούμενη. Το πρόβλημα ήταν πως θα γινόταν να φτιάξω τα παιδάκια τον Μίμη και την Άννα; Εκείνη την εποχή μαθαίναμε στα μαθήματα που παρακολουθούσα, να φτιάχνουμε κούκλες, μα είχα χάσει λόγω δουλειάς αρκετά από αυτά Έτσι προσπάθησα να φτιάξω μόνη μου τις φιγούρες των παιδιών, ακόμη και τα ρούχα τους. Η περίφραξη είναι φτιαγμένη από πηλό, δεν ζωγραφίστηκε όμως ποτέ και θεωρώ το έργο ατέλειωτο. Παλιά το συνήθιζα αυτό γιατί μου έφευγε ο ενθουσιασμός και έκανα κάτι άλλο. Η πόρτα του πορτοκαλεώνα είναι ξύλινη. Το αποτέλεσμα το βλέπετε παρακάτω. Η όλη σύνθεση πατάει πάνω σε ένα πράσινο χαλάκι που θυμίζει γκαζόν, αλλά στη φωτογραφία δεν φαίνεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου